می‌نویسم از خودم

چقدر روزهای خوب زود می‌گذرن. راستش روزهای سخت هم زود می‌گذرن.

قبلتر خودم رو در یک مسیر افقی در حال حرکت می‌دیدم. الان سوار چرخ و فلکیم که یک حرکت عمودی هم داره ولی فقط خودم می‌بینمش.

چرا انقدر انتخاب کردن سخته. ولی دلخوشم به اینکه هرقدر هم سخت باشه، می‌گذره. کاش بخیر بگذره!

ای عشق! الحق که در ساده‌ترین شکلی و پیچیده‌ترینی!

گاهی که شدیدا دلم میخواد کنار یک نفر خیلی شبیه خودم، در علاقمندی ها، باشم اما چنین آدمی رو پیدا نمیکنم، به روزهایی فکر میکنم که بچه ای داشته باشم که از خوندن اشعار پروین لبخند بزنه، از دیدن کتاب جدید ذوق کنه، عاشق یاد گرفتن باشه، اهل موسیقی خوب و حرف خوب و فیلم خوب باشه. و مثل خودم وقتی از همه اینها خسته شد، بخوابه :دی

وَ أنا ابحثُ عَنّی

‏وَجَدتُکَ.

-‏⁧ریتا عودة⁩-

کلا آدم خوش شانسیم. گاهی انقدر تصادفی برام اتفاقای خوب میفته که مطمئنم حتی اگر سالها هم برنامه ریزی و تلاش میکردم، با احتمال کمی ممکن بود اتفاقی با چنین مختصاتی برام بیفته. تصادفی با دنیای جالبی رو به رو شدم. هرچی فکر میکردم هیچ شغلی نیست که به اندازه دنیای بورس عمیق باشه. ته نداره واقعا! رفتارش مثل یه آدم پیچیده است. یا حتی بهتره بگم به اندازه یه جامعه پیچیده است. وقتی میخوای این دنیا رو بشناسی انگار داری تلاش میکنی بفهمی در یه زمان مشخص، توده بزرگی از افراد یک جامعه ممکنه چه رفتار واحدی داشته باشن؟ احتمال پیش بینی این رخداد دقیقا صفره! ولی ما باید پیش بینی کنیم. و اوج لذت وقتیه که اون لحظه و اون رفتار رو کشف میکنی و در لحظه وقوع، به تماشا میشینی :)

یه روزهایی هستن که عمیقا دلم میخواد جایی تنها باشم و سیر دل گریه کنم. بین این همه کانتکت لیستهای بلند بالا و آدمهایی که روزانه هزار تا پیام ازشون میگیرم، تنهام! تنهایی احساس عجیبیه که شاید هیچ کس هیچ وقت با هیچ نقشی نتونه تو زندگی آدم جاشو پر کنه. برای همواره تنها موندن باید آماده بود. 

ولی بعد از گریه کردن از ته دل، چنان آروم میشم که میتونم برم پارک وسط محله، روی تاب وایسم و تاب بازی کنم :دی

بعضی شرایط خاص چقد تلخن ولی چقد شیرینن که منو با زوایای پنهانم روبه رو میکنن. آینه نقره اندودن اتفاقای خاص زندگی. کنه وجود آدمو نشون میدن.

مرگ بر دور بودن از وبلاگ

سبک زندگیم با سرعت نور در حال تغییره! چقدر میشه به آدمی که در دنیای بسیار متغیر زندگی میکنه و هر روز دستخوش تغییر میشه، تکیه کرد و روش حساب کرد؟ 

چیزهایی در من تغییر کرده که روزگاری فکر میکردم جزئی از اساسی ترین عقایدم هست! چیزهایی در مورد خودم فهمیدم که دقیقا نقطه مقابل چیزیه که قبلتر از خودم تصور میکردم. 

باید امسال فرانسه رو تموم کنم. سنتور رو شروع کنم. امسال باید حداقل دو تا مدرک مهم بگیرم! 

گاهی به خودم نگاه میکنم که چقد کم صبر و عجولم! تصمیم میگیرم که صبورتر بشم ولی حسی درونم میگه آیا بهتر شدن، وما خوبه؟ _{نمیدونم!}

دلم میخواد اثر آدمهای اطرافم روی فکر و احساسم صفر بشه. 

راستی در روانشناسی معتقدند وقتی کسی از خودش سوالی میپرسه و در جواب میگه نمیدونم، صرفا ذهنش داره در برابر پاسخ مقاومت میکنه. اتفاقا خیلیم خوب میدونه! :دی

اینروزها که ورود به بورس مورد استقبال همگان واقع شده بهتون پیشنهاد میکنم به بورس به عنوان یک بازار مالی تخصصی نگاه کنید که صرفا ورود بهش آسونه اما همین بازارِ آسانِ پولسازِ وسوسه انگیز، میتونه عواقب به یاد ماندنی ای برای افرادی که دانشش رو ندارن داشته باشه. دوستان غیربورسی ما از ما بیشتر سود کردن و به ما فخر میفروشن :)) اینهایی که سرمایه هاشون رو یک شبه چند ده برابر کردن سرمایه گذارهای جسور کوتاه مدتی هستن که به درس عبرت تبدیل میشن! همیشه یک نفر هست که جریان پولی و فکری رو هدایت میکنه و دقیقا این آدمهای جسور رو میبره به جایی که خیلی به خودشون غرّه میشن و در همون نقطه اوج ناگهان کله شون میکنه! یک ضرب المثل معروف بازار مالی میگه: بازار به خودش سرمایه گذار جسور زیاد دیده، سرمایه گذار قدیمی هم زیاد دیده، اما سرمایه گذار جسور قدیمی هرگز ندیده! :)

در رد و تمنای نوستالژی نامجو رو گوش نداده از دنیا نرید لطفا!